Op de basisschool was ik de slechtste van de klas. Ik voelde me echt heel dom, ik was altijd onzeker. Omdat ik dyslectisch ben heb ik leerwegondersteuning nodig.
Bij College St. Paul is er voor iedereen veel aandacht. Dat komt omdat er geen klassen van 30 leerlingen zijn, maar van 17. Er is altijd hulp als je dat nodig hebt. Naast de ondersteuning voor m’n dyslexie, kreeg ik bijvoorbeeld ook hulp om te werken aan m’n zelfvertrouwen. Soms ook na schooltijd. Ik voel me nu echt heel goed. Dit jaar extra goed, want ik ben van kader naar mavo gegaan. Als m’n mentor er niet was geweest, had ik het niet gedurfd. Nu wel. M’n ouders zijn ook supertrots op me, dus dat motiveert me om nog extra m’n best te doen dit jaar.
